«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».


Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

ΝΑΥΠΛΙΟΣ ΚΑΙ ΑΥΓΗ


Όπως είπαμε ο Ναύπλιος που είχε λάβει μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία, ήταν μεγάλος θαλασσοπόρος, ίσως σε κάποιο από αυτά τα θαλάσσια ταξίδια του βρέθηκε στην Κρήτη και ο Κατρεύς του έδωσε τις δυό του κόρες.
 Όμως ακόμη μια περίπτωση που έχει να κάνει με κόρη που δίνεται στον Ναύπλιο, με την διαφορά πως στην περίπτωση αυτή ζητήθηκε από τον πατέρα της, η εξόντωσή της, ήταν όταν ο βασιλιάς της Αρκαδίας  Άλεος  διεπίστωσε πως η κόρη του Αύγη είχε μείνει έγκυος, ιέρεια της Αλέαιας Αθηνάς ούσα, από τον Ηρακλή. Τότε την έδωσε στον Ναύπλιο για να την ρίξει στην θάλασσα. Αυτός όμως την λυπήθηκε και την έδωσε σε κάποιους ξένους  της  Καρίας στην Μικρά Ασία και συγκεκριμένα στον Τεύθραντα βασιλιά της Τευθρανίας.
«…Ηρακλής πανιν ες τν ρκαδίαν, κα καταλύσας παρ λε τ βασιλε, τ θυγατρ τούτου λάθρ μιγες Αγ κα ταύτην ποιήσας γκυον ες Στύμφαλον πανλθεν. λεως δ´ γνον τ πεπραγμένον, ς τς γαστρς γκος μήνυσε τν φθοράν, ζήτει τν φθείραντα. τς δ´ Αγης ποφαινομένης τι βιάσαιτο ατν ρακλς, πιστήσας τος π ταύτης λεγομένοις ταύτην μν παρέδωκε Ναυπλί φίλ καθεσττι, κα προσέταξε καταποντίσαι. Αγη δ´ παγομένη ες Ναυπλίαν, κα γενομένη κατ τ Παρθένιον ρος, π τν δίνων καταβαρουμένη παρλθεν ες τν πλησίον λην ς πί τινα χρείαν ναγκαίαν· τεκοσα δ παιδίον ἄῤῥεν πέλιπε τ βρέφος ες τινας θάμνους κρύψασα. μετ δ τατα Αγη μν πηλλάγη πρς τν Ναύπλιον, κα καταντήσασα τς ργείας ες τν ν Ναυπλί λιμένα παραδόξου σωτηρίας τυχεν· γρ Ναύπλιος καταποντίσαι μν ατν κατ τς ντολς οκ κρινε, ξένοις δέ τισι Καρσν ναγομένοις ες τν σίαν δωρήσασθαι·  ( Διώδορος Σικελιώτης Βιβλ. Ιστ. 4, 33, 8-9)
Αλλά και στον Απολλόδωρο διαβάζουμε σχετικά :
«…παριὼν δὲ Τεγέαν Ἡρακλῆς τὴν Αὔγην Ἀλεοῦ θυγατέρα οὖσαν ἀγνοῶν ἔφθειρεν. ἡ δὲ τεκοῦσα κρύφα τὸ βρέφος κατέθετο ἐν τῷ τεμένει τῆς Ἀθηνᾶς. λοιμῷ δὲ τῆς χώρας φθειρομένης, Ἀλεὸς εἰσελθὼν εἰς τὸ τέμενος καὶρευνήσας τὰς τῆς θυγατρὸς ὠδῖνας εὗρε. τὸ μὲν οὖν βρέφος εἰς τὸ Παρθένιον ὄρος ἐξέθετο. καὶ τοῦτο κατὰ θεῶν τινα πρόνοιαν ἐσώθη· θηλὴν μὲν γὰρ ἀρτιτόκος ἔλαφος ὑπέσχεν αὐτῷ, ποιμένες δὲνελόμενοι τὸ βρέφος Τήλεφον ἐκάλεσαν αὐτό. Αὔγην δὲδωκε Ναυπλίῳ τῷ Ποσειδῶνος ὑπερόριον ἀπεμπολῆσαι. ὁ δὲ Τεύθραντι τῷ Τευθρανίας ἔδωκεν αὐτὴν δυνάστῃ, κἀκεῖνος γυναῖκα ἐποιήσατο.
(Απολλοδ. Βιβλ. Β΄ κεφ. 7 παρ. 4 ).

Αλλά και ο Παυσανίας δεν προσδιορίζει τον Ναύπλιο σαν γιό του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης, συγκεκριμένα λέει: «... τὴν δὲ Εἰλείθυιαν οἱ Τεγεᾶται--καὶ γὰρ ταύτης ἔχουσιν ἐν τῇγορᾷ ναὸν καὶγαλμα-- ἐπονομάζουσιν Αὔγην ἐν γόνασι, λέγοντες ὡς Ναυπλίῳ παραδοίη τὴν θυγατέρα Ἄλεος ἐντειλάμενος ἐπαναγαγόντα αὐτὴν ἐς θάλασσαν καταποντῶσαι: τὴν δὲς ἤγετο πεσεῖν τε ἐς γόνατα καὶ οὕτω τεκεῖν τὸν παῖδα, ἔνθα τῆς Εἰλειθυίας ἐστὶ τὸερόν. οὗτος ὁ λόγος διάφορος μέν ἐστιν ἑτέρῳ λόγῳ, λάθρᾳ τὴν Αὔγην τεκεῖν τοῦ πατρὸς καὶκτεθῆναι τὸν Τήλεφον λέγοντι ἐς τὸρος τὸ Παρθένιον καὶ τῷ παιδὶκκειμένῳ διδόναι γάλα ἔλαφον: λέγεται δὲ οὐδὲν ἧσσον καὶ οὗτος ὑπὸ Τεγεατῶν ὁ λόγος..» ( Παυσανίας Αρκαδικά ,κεφ.  48, παρ. 7)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου